We hebben een pup in huis, een heerlijk levenslustig beest.              De vorige hond werd zestien en een half en was in zijn laatste fase     heel rustig. Ik was dan ook vergeten hoe druk die begintijd ook alweer was. Onze pup reageert op alles en is overenthousiast. Pantoffels verdwijnen, het vloerkleed wordt onder de bank vandaan getrokken en bij elke ferme correctie kijkt ze met een verbaasde blik in onze richting alsof ze zeggen wil: “Ja maar, zie jij dan niet hoe leuk dit allemaal is?” Om er vervolgens stug mee door te gaan.

Het is inderdaad zo, dat ik niet meer zie hoe leuk het allemaal is. Daar waar ik in de regen en wind met tegenzin en te gehaast omdat ik nog moet werken door het bos loop, ziet zij een speeltuin aan mogelijkheden met eindeloos veel plezier. Alles krijgt evenveel aandacht; iedere dennenappel, alle takjes, rond dwarrelende blaadjes en zelfs de modderige plas die ik het liefst had vermeden. Steeds weer met diezelfde vragende blik in haar ogen: “Zie je niet hoe leuk dit allemaal is?”
Toch is het ook aanstekelijk, het enthousiasme en plezier van onze jonge hond. De storm waar we in liepen is misschien wel een spiegel voor het leven op dit moment. Er is veel turbulentie en ik probeer vooral vat op de storm te krijgen. Dit kleine wezentje laat me zien dat het geen zin heeft om de omstandigheden te willen controleren, maar dat het beter werkt om oog te hebben voor wat veel dichterbij ligt. Daar is vreugde in te vinden en hoewel ik al menig cursus mindfulness achter de rug heb, was ik dat toch allemaal alweer vergeten. Met aandacht bezig zijn met wat zich aandient, werkt relativerend. Zorgen verdwijnen, ik ben meer in het huidige moment aanwezig en vind mijn geluk daarin terug.
Inmiddels zijn we een dikke maand verder. Het gaat goed met onze wervelwind in huis. Door een duidelijke en geduldige aanpak leert ze snel en past ze zich steeds meer aan onze gewoontes aan. Toch hoop ik van harte dat ze wat van haar ondeugd bewaart om ons, mochten we het toch weer eens vergeten, te herinneren aan hoe leuk het allemaal kan zijn. Ik hoop maar dat zij op haar beurt dat geduld voor ons op kan brengen, wij zijn hardleerser dan zij.

Annerieke van Wijhe
Zin in Baarn is een initiatief vanuit de Paaskerk en bedoeld voor iedereen die zoekt naar zingeving, inspiratie en ontmoeting.