‘Toen ik vanuit Amsterdam in Baarn kwam wonen, deed het me zo goed dat mensen mij groetten op straat. Ik voelde me daardoor al snel niet meer een vreemde.’ Die ervaring zet Inge Paalman in als vrijwilliger van het Taalcafé, een initiatief van de Bibliotheek, waar nieuwkomers in Baarn zich de Nederlandse taal eigen maken. Zinnetjes als ‘Hoe gaat het met jou?’ of ‘Lekker weer!’ openen de weg naar contact en verbondenheid.

Samen met Agnes Harmsen, andere vrijwilliger van het eerste uur, bibliotheekmedewerker en coördinator Luciënne van der Peet en bezoekers Bassam Maroo en Wafaa Khalaf, ontspint zich een mooi gesprek over deze plek. Helaas in tijden van Corona een Online Taalcafé, maar het gevoel van bij elkaar aan tafel schuiven is hetzelfde. Wafaa vertelt dat ze in verwachting is, wijzend op haar buik zien we het allemaal, met een grote glimlach. De grote spongen die zij in de taal maakte sinds haar komst vanuit Irak, zorgden ervoor dat ze aan een opleiding tot tandartsassistente kon beginnen. Die moet nu even op een wat lager pitje, maar: ‘Ik volg wel mijn online colleges, want zo houd ik mijzelf scherp’. Bassam is haar zwager, hij kwam pas later over uit het vluchtelingenkamp in Turkije. ‘Ik zit op een taalschool in Soest. Maar negen uur per week les is te weinig om de taal goed te leren’. Het groeten had hij al snel onder de knie, beaamt Inge die bij hem in de buurt woont. In het Taalcafé is ruimte om met zinnetjes te oefenen. Gewoon, zonder dat er druk achter zit. Het gaat om de ontmoeting, dat je het naar je zin hebt. ‘Dan komt de taal vanzelf om de hoek kijken, want die heb je nodig om contact te maken’, legt Agnes uit. Dat je het over de dagelijkse dingen hebt, is voor iedereen leuk en leerzaam. ‘Je leert zoveel over andere culturen, er zijn al mensen van 35 verschillende nationaliteiten hier geweest. Door Bassam en Wafaa weet ik meer over de Yezidi’s’, vertelt Luciënne. De meeste bezoekers haken voor een tijdje aan, verhuizen dan, of krijgen minder tijd door een baan of een opleiding. Maar er zijn er die terugkomen, om weer te oefenen of om zelf als taalvrijwilliger aan de slag te gaan. ‘Ik heb het Taalcafé echt nodig om Nederlands te blijven spreken’, legt Bassam uit. ‘Door Corona zit ik veel binnen, de sportschool is ook dicht, daar fitneste ik.’ Nu pakt hij het buitensporten op. ‘Ik zie dat je in goede conditie bent! En dat je een hippe snor hebt’, zegt Agnes. ‘En baard’, gebaart Bassam. Je toevertrouwen aan elkaar, dat kan hier: iedereen zegt het op zijn of haar eigen manier. En ik zie het gebeuren.

De vreemdeling onderdak geven is één van de zeven werken van barmhartigheid die Zin in Baarn op weg naar Pasen in de schijnwerpers zet, als onderdeel van het project ‘Ik ben er voor jou’.

Christine van den End (06 49718486) www.zininbaarn.nl

Het Taalcafé valt onder DigiTaalhuis Baarn, klik hier voor meer info. Hierin werkt de bibliotheek samen met Welzijn Baarn.

Baarnaars Pien, Nour en Haiel in gesprek over ‘van vreemd naar vertrouwd’. Kijk hier hun filmpje