‘Mijn eerste associatie bij ‘de naakten kleden?’ Majoor Anja Nieuwland, geestelijk verzorger bij de Blinkert in Baarn, begint meteen enthousiast te vertellen over haar tijd in Suriname.
Twee jaar was ze daar samen met haar man. Uitgezonden voor het Leger des Heils.
Haar eerste contact bij een compound van de Marrons midden in de stad zal ze nooit vergeten. Een grote vrouw opent de deur. Ze is helemaal naakt. De vrouw laat haar hartelijk binnen in de compound waar iedereen zonder kleding rondloopt. Voor Majoor Anja was het wennen, zij voelde gene, een beetje schaamte zelfs en dacht: ‘Trek nou toch iets aan. Maar, er zat ook moois en oprechts in. Zo van, dit ben ik en ik hoef mij niet te bedekken, niet te verbergen voor jou.
Veertig jaar zit majoor Anja al in het werk. Vroeger was het vaak de politie die iemand naar het Leger des Heils bracht. ‘Deze meneer heeft sokken nodig. Deze vrouw een warme trui.’ Het is er allemaal in de winkels van het Legers des Heils. Mensen van de straat, onbeschermd, vaak ook met maar één paar kleren, ze worden letterlijk aangekleed. In de Blinkert komen mensen soms rechtstreeks uit het ziekenhuis, of vanuit een crises opvang, of inderdaad, van de straat. Mensen, vertelt Anja beeldend, van wie de jas van het leven is afgenomen. Door verslaving, door ziekte, door andere ellende of verdriet. ‘Het mooie is, dat we hier zeggen, we kunnen je anders kleden’. Hoe ze dat doen in de Blinkert? Wij doen dat, zegt Anja, door te luisteren naar hun verhaal. Hier is niemand een zwerver. Of een vreemde gast. Iedereen telt. Wat voor een hart zit er onder jouw kleding, daar gaat het om. Zelf voelt Majoor Anja zich beschermd door God. God als een mantel om haar heen geslagen. Een mooi beeld is dat. Voelbaar ook door wat ze ontvangt. Van de mensen voor wie zij zorgt, van collega’s die meeleven en vragen, hoe gaat het nu met jou? Naakten kleden, is dus ook elkaar bekleden met aandacht. Met liefde en zorg. Anja zelf zal nooit praten over de kleding die zij draagt. Over God moet je niet praten. Laat het maar zien, in hoe je er bent voor een ander. Wat ik daarvan zie gebeuren dit moment dat ik bij haar ben, ontroerd me.
Voor elke man voor elke vrouw die haar werkkamer passeert heeft de majoor een hartelijk woord, een vrolijke zwaai of een hoopvol bericht. Ik kan het met goed voorstellen, dat het hier gebeurt, dat mensen met een heel ander pak aan de Blinkert verlaten, dan toen ze binnen kwamen.

Marleen Kool

De naakten kleden is één van de zeven werken van barmhartigheid die Zin in Baarn op weg naar Pasen in de schijnwerpers zet, als onderdeel van het project ‘Ik ben er voor jou’